łypać

łypać
łypać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa, łypaćpię, łypaćpie {{/stl_8}}– łypnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, łypaćnę, łypaćnie, łypaćnij, łypaćnął, łypaćnęli {{/stl_8}}{{stl_7}}'nagle, na krótko spoglądać, zerkać na coś, zwłaszcza nieprzychylnie, groźnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ponuro łypał na nią oczami (okiem) . Podejrzliwie łypnął ślepiami w ich stronę. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • łypać — ndk IX, łypaćpię, łypaćpiesz, łyp, łypaćał łypnąć dk Va, łypaćnę, łypaćniesz, łypaćnij, łypaćnął, łypaćnęła, łypaćnęli, łypaćnąwszy «spoglądać, spojrzeć z nagła błyskając oczyma; zerkać, rzucać okiem» Łypać okiem na kogoś, na coś …   Słownik języka polskiego

  • łypnąć — → łypać …   Słownik języka polskiego

  • łyp — pot. «wyraz, czasem powtórzony, odpowiadający znaczeniowo formom osobowym czasowników: łypać łypnąć» Patrzył przed siebie, ale od czasu do czasu łyp oczami na dziewczynę …   Słownik języka polskiego

  • łypanie — n I rzecz. od łypać …   Słownik języka polskiego

  • przewrócić — dk VIa, przewrócićcę, przewrócićcisz, przewrócićwróć, przewrócićcił, przewrócićcony przewracać ndk I, przewrócićam, przewrócićasz, przewrócićają, przewrócićaj, przewrócićał, przewrócićany 1. «spowodować upadek (czyjś lub czegoś); wywrócić, obalić …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”